Εάν θέλετε το χαρτόνι να έχει υψηλή συγκολλητική αντοχή, παρακαλώ θυμηθείτε τα βασικά δεδομένα της συγκολλητικής φόρμουλας

Η ποιότητα της κόλλας είναι ένας βασικός παράγοντας που επηρεάζει την αντοχή συγκόλλησης του κυματοειδούς χαρτονιού. Η επιλογή και η χρήση των συγκολλητικών από τις επιχειρήσεις συσκευασίας έχουν γίνει λογικές και ώριμες, με τάση προς τη διαφοροποίηση, την προστασία του περιβάλλοντος και τις χαμηλές τιμές. Επί του παρόντος, τα κύρια συγκολλητικά που χρησιμοποιούνται είναι διάφορες μορφές συγκολλητικών αμύλων. Τα συγκολλητικά αμύλου που κατασκευάζονται από σιτάρι, καλαμπόκι ή πατάτες έχουν τα πλεονεκτήματα ενός ευρέος φάσματος πρώτων υλών, εύκολη επεξεργασία, καλή δύναμη συγκόλλησης, αντίσταση υγρασίας και χωρίς δευτερεύουσα ρύπανση. Επιπλέον, υπάρχει πολυβινυλική αλκοόλη (PVA) και λοσιόν οξικού πολυβινυλίου (Lotion PVAC).

1. Το άμυλο καλαμποκιού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή πολλών συγκολλητικών με διαφορετικά χαρακτηριστικά ποιότητας λόγω διαφορετικών συνθέσεων

under κανονικών συνθηκών, συγκολλητική με υψηλή πρόσφυση και καλή διαπερατότητα παράγει χαρτόνι με υψηλή αντοχή στην πρόσφυση, ενώ το αντίθετο ισχύει. Το χαρτόνι που παράγεται με ζεστή κόλλα έχει καλύτερη αντοχή πρόσφυσης από την κρύα κόλλα και είναι πιο έντονη το χειμώνα. Για να εξασφαλιστεί η συγκολλητική αντοχή του χαρτονιού, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε καλά ακατέργαστα και βοηθητικά υλικά, προσαρμόστε τον λόγο συγκολλητικής ανάλυσης ανάλογα με την πραγματική κατάσταση παραγωγής, ελέγξτε τον χρόνο ανάμιξης, ανακατέψτε το συγκολλητικό ομοιόμορφα και χρησιμοποιήστε την καλή ποιότητα του νερού όσο το δυνατόν περισσότερο .

to μείωση του κόστους, τα συγκολλητικά αμύλου θα πρέπει να χρησιμοποιούνται όσο το δυνατόν περισσότερο αντί για συγκολλητικά συνθετικών ρητίνης. Το άμυλο καλαμποκιού, για παράδειγμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή συγκολλητικών ουσιών με διαφορετικά χαρακτηριστικά ποιότητας λόγω διαφορετικών συνθέσεων. Αυτός ο τύπος κόλλας είναι κατασκευασμένος από ουσίες όπως νερό, άμυλο, υδροξείδιο του νατρίου και μια μικρή ποσότητα βόραξ μέσω χημικών αντιδράσεων. Οι αναλογίες που παρασκευάζονται από διάφορους κατασκευαστές κουτιού από χαρτόνι δεν είναι οι ίδιες. Συνήθως, σε αναλογία νερού προς σκόνη 1: 5, το υποχλωριώδες νάτριο, το άμυλο καλαμποκιού, το υδροξείδιο του νατρίου και το βόραξ προστίθενται σταδιακά με κανονικό τρόπο ανάλογα με την προέλευση και την ποιότητα του αμύλου (οι χημικές ουσίες πρέπει να διαλύονται και να διαλύονται προς τα απαιτούμενα συγκέντρωση). Μετά από ομοιόμορφη ανάδευση και αρκετές προσαρμογές, μπορεί να παρασκευαστεί η ιδανική κόλλα.

2. Η διαδικασία παρασκευής και η μέθοδος έχουν άμεση επίδραση στην ποιότητα της κόλλας και ορισμένα συστατικά έχουν ακόμη σημαντική επίδραση.

The Protein Content του αμύλου δεν υπερβαίνει το 0,5%και η υπερβολική περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες είναι επιρρεπής σε πήξη και συσσώρευση, Η μείωση του ιξώδους.

THE της χρησιμοποιούμενης βόξας αντιπροσωπεύει περίπου το 0,5% του συνολικού ποσού και οι υπερβολικές ή ανεπαρκείς ποσότητες μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση της αντοχής συγκολλητικής

sodium δρα ως ζελατινικοποιητικός παράγοντας σε αποσυντίθεις αδιάλυτα μόρια αμύλου αμύλου και σχηματίζουν μια ομοιόμορφη, διαφανή και κολλώδη πάστα αμύλου με νερό. Ωστόσο, η ποσότητα υδροξειδίου του νατρίου πρέπει να ελέγχεται αυστηρά. Η υπερβολική χρήση και η ισχυρή αλκαλικότητα μπορούν να βλάψουν τις ίνες του χαρτιού και όταν η σχετική θερμοκρασία στον αέρα είναι υψηλή, μπορεί να προκαλέσει την απορρόφηση της υγρασίας, τη μετατροπή του κίτρινου και του degumm. Η ανεπαρκής δοσολογία μπορεί να προκαλέσει παρατεταμένο χρόνο οξείδωσης αμύλου, ανώμαλο πάστα αμύλου και μειωμένο ιξώδες. Η τιμή του ρΗ της παρασκευασμένης κόλλας πρέπει να είναι μεταξύ 7,5 και 8,5.

Η συγκέντρωση υδροξειδίου του νατρίου (διαλυμένο και αραιωμένο σε 10%) έχει επίσης σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα της κόλλας. Εάν η συγκέντρωση είναι υπερβολικά υψηλή, η αντίδραση κατά τη διάρκεια της ζελατινοποίησης είναι ισχυρή, προκαλώντας τη μηχανή συγκόλλησης να κουνήσει την κόλλα, με αποτέλεσμα την εμφάνιση της λουλουδιού κόλλας στην κυματοειδή κορυφή της πλαστικοποίησης, γεγονός που προκαλεί την μείωση του χαρτόνι και της συγκολλητικής αντοχής .

3. Ο έλεγχος των συγκολλητικών περιλαμβάνει κυρίως τρεις πτυχές: το ιξώδες, τη θερμοκρασία ζελατινοποίησης και το στερεό περιεχόμενο. κάνοντας το χαρτόνι μαλακό? Όταν είναι πολύ μικρό, μπορεί επίσης να προκαλέσει υπερβολική απορρόφηση νερού και εύκολα να οδηγήσει σε απώλεια προσκόλλησης, με αποτέλεσμα την κακή πρόσφυση. Στο συγκολλητικό υλικό, γνωστό ως θερμοκρασία ζελατινοποίησης. Αυτό επιτυγχάνεται κυρίως με την αλλαγή του χρόνου υδροξειδίου του νατρίου. Η αύξηση της θερμοκρασίας ζελατινοποίησης μπορεί να μειώσει κατάλληλα την ποσότητα υδροξειδίου του νατρίου που χρησιμοποιείται και αντίστροφα. με τη συγκολλητική ζελατινοποίηση, η οποία ευνοεί τη συγκόλληση. Γενικά, είναι 55

57 ℃. Το στερεό περιεχόμενο έχει επίσης σημαντικό αντίκτυπο στην ικανότητα συγκόλλησης, το ιξώδες και το χρόνο σκλήρυνσης.